RSS

Category Archives: วิถีไทย

เย็นศิระ เพราะพระบริบาล

เย็นศิระ เพราะพระบริบาล

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงกำลังพระราชทานสอนคุณพ่อ แต่เราจำไม่ได้ว่าในภาพนี้คือเรื่องอะไร แต่สถานที่คือ พระตำหนักภูพิงค์ราชนิเวศน์ ในช่วงที่ทรงประชวรหนัก และประทับรักษาพระอาการประชวรอยู่นานมมากที่ พระตำหนักภูพิงค์ฯ แต่ขณะที่ทรงประชวร ก็ยังทรงงานไม่ยอมพักผ่อนพระวรกายเลย เหมือนอย่างที่ พลตำรวจเอก วศิษฐ์ เดชกุญชร ท่านเล่าในรายการ ธ สถิตในดวงใจนิรันดร์ เมื่อไม่กี่วันนี้

ครั้งนั้นประชวรหนัก ประทับพระตำหนักภูพิงค์ฯ นานมาก นานมากจนเป็นสาเหตุที่ทำให้คุณพ่อตัดสินใจมีบ้านที่เชียงใหม่อีกหลัง

และในการนี้ ขอบันทึกถึงพระมหากรุณาธิคุณที่เราเคยได้รับจากพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว สมัยนั้นที่คุณพ่อรับเราเป็นลูกบุญธรรม จะเจ็บจะป่วย พ่อจะพาเข้าวังสวนจิตรลดา ไปพบแพทย์หลวง พ่อทำเรื่องไว้ที่กองการแพทย์หลวง ว่าเราเป็นลูกสาว ใช้เบิกตามสิทธิของพ่อ นั้นหมายความว่า ไม่ว่าเราจะเจ็บป่วยกี่ครั้งกี่หน จะไม่ต้องเสียเงินสักบาท ถ้าเข้าวังมาหาหมอหลวง และถ้าป่วยมาก หมอหลวงจะทำเรื่องส่งตัวไปศิริราชหรือที่ไหนตามแต่แพทย์จะเห็นสมควร

นั้นหมายความว่า ยาทุกเม็ดที่เรากิน คือพระราชทรัพย์ส่วนพระองค์ หมอทุกท่านที่ตรวจ คือ พระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดมิได้

บุญคุณที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเรา คือ พระมหากรุณาธิคุณที่ได้ทั้งหมอ ทั้งยาพระราชทาน และบุญคุณที่สอง คือ พ่อแม่ผู้ให้กำเนิด และพ่อแม่บุญธรรมที่ชุบเลี้ยง ตลอดจนนำพาชีวิตเราให้ได้รับพระมหากรุณาธิคุณ จนหายป่วยไปทุกครั้ง

จนวันหนึ่ง ทำประกันสุขภาพ เวลาป่วยไข้จึงไม่อยากรบกวนคุณพ่อ เกรงใจมากๆ และไม่อยากให้พระเจ้าอยู่หัวต้องเสียพระราชทรัพย์กับค่ารักษา ค่ายาของเราอีก คิดได้อย่างนั้น พอป่วยก็เริ่มไปโรงพยาบาลเอกชน ไปครั้งแรกก็เจอ คุณหมอระพีพล จำได้ว่าคิดค่า doc fee ครั้งแรกแค่ครั้งเดียว หลังจากนั้นผ่านไปอีกเกือบ 20 ปี ไม่เคยคิดเงินเราเลยสักบาท

สำหรับเรา จึงมีอยู่ 3 บุญคุณที่ยิ่งใหญ่ คือ1) พระมหากรุณาธิคุณ 2) บุญคุณพ่อแม่บังเกิดเกล้า และพ่อแม่บุญธรรมที่ชุบชีวิต 3) บุญคุณคนที่ดูแลสุขภาพชีวิตเรามาด้วยความบริสุทธิ์โดยไม่เคยหวังสิ่งตอบแทนมายาวนาน

สำหรับเด็กกำพร้าพ่อและบ้านแตกสาแหรกขาดและป่วยด้วยอย่างเรา ทั้งสามบุญคุณจึงสำคัญมาก มีชายคาบ้านให้อาศัยอย่างอบอุ่น มีความรัก ความเมตตา มีหยุกยาอย่างดี มีหมอหลวงดูแล หรือกระทั่งป่วยโรคหัวใจต้องสวนจี้ไฟฟ้าหัวใจ คุณพ่อกราบบังคมทูลขอพระกรุณา ใช้เครื่องสวนหัวใจเครื่องที่เพิ่งนำเข้ามาเพื่อถวายการรักษาพระเจ้าอยู่ พระองค์ท่านก็พระราชทานพระบรมราชานุญาติ และยังพระราชทานแพทย์ผู้เชี่ยวชาญให้อีกด้วย

ถึงเราจะเป็นแค่ลูกบุญธรรม แต่ลูกแท้ๆของท่าน มักจะบ่นน้อยใจเสมอว่า เราเป็นคนเดียวที่คุณพ่อต้องรีบกลับมาจากตามเสด็จฯแปรพระราชฐาน เพื่อพาเราไปหาหมอในวังสวนจิตรฯ เป็นแบบนี้อยู่ตลอด นอกนั้ยคุณพ่อให้ขับรถไปเอง เพราะถือว่าเป็นลูกชาย ดูแลตัวเองกันได้

เรารู้ดีว่าได้รับความกรุณาจากทั้งคุณพ่อ คุณแม่มาก เพราะถ้าคุณพ่อกลับมาไม่ได้จริงๆ คุณแม่นี่แหละจะพาไปเอง

จนมาถึงเปลี่ยนมือไปเป็นคุณหมอระพีพลดูแลเรื่องสุขภาพ ดูแลเอาใจใส่ชนิดที่เรียกว่า ครั้งไหนที่หมอคนอื่นจะลงความเห็นว่า ไม่ไหวมั้ง เอาเถอะ หมอระพีพลยื้อได้ ไม่เป็นอะไร ไม่ตาย

บางครั้งก็มานั่งคิดว่า .. ในความบกพร่องขาดๆเกินๆของชีวิต ยังมีความโชคดี และ ดีอย่างเหลือล้นอีกด้วยที่เกิดขึ้นในชีวิต ต้องทำบุญอะไรไว้ถึงจะเจอผู้มีบุญคุณใหญ่สุดในชีวิตแบบนี้

ขอน้อมรำลึกในพระมหากรุณาธิคุณอย่างหาที่สุดมิได้ ตราบจนวันสิ้นลมหายใจ

มีทุกอย่างที่ดีเพราะใคร_ฉันจะไม่ลืม

 

ป้ายกำกับ: , , ,